Tuesday, December 31, 2013

Happy New Year 2014

“Hope
Smiles from the threshold of the year to come,
Whispering 'it will be happier'...”
― Alfred Tennyson
Best wishes for 2014
Sincerely
P Bilimale 

Sunday, December 29, 2013

A talk on the Economy, Business, and India’s 2014 Parliamentary Elections

American Institute of Indian studies
                                      AIIS-IIC Lecture series-22         

A talk on
“The Economy, Business, and India’s 2014 Parliamentary Elections”
By

JOHN ECHEVERRI-GENT
Associate professor in the Department of Politics
University of Virginia.

Discussants

Surjit S Bhalla.
Noted Columnist
&
Dr. Ujjwal Kumar Singh  
Professor, Department of Political Science
Delhi University


on
January 6, 2014
IIC-Conference Hall-1

6.30 -7.45

Synopsis: India’s liberalizing economic reforms have been accompanied by the growing power of its business class.  At a time of rising inequality, the increase of business influence has been a matter of concern for many.  This talk will assess the implications of increased business influence for India’s elections and its economic policy.  It will argue that the problem of growing business power is less a matter of its growth and more a matter of the how it is exercised – in particular the manner in which illegal contributions have financed the continued viability of India’s dynastic political parties.  The presentation will begin by exploring India’s current economic challenges.  Then it examines the manner in which business has exercised its influence through India’s elections.  Finally, it will speculate about the likely consequences of the 2014 parliamentary elections for business’s political influence and India’s economic policy.
JOHN ECHEVERRI-GENT is associate professor in the Department of Politics at the University of Virginia.  He is author of The State and the Poor: Public Policy and Political Development in India and the United States and co-editor of Economic Reform in Three Giants: U.S. Foreign Policy and the USSR, China, and India.  He has written many articles in comparative public policy and the political economy of development.  His most recent publication is “Understanding India’s Response to the Global Financial Crisis: From Quick Rebound to Endless Slowdown?”  forthcoming in a volume to be published by the Brookings Institution.  He is currently completing a book-length manuscript entitled Politics of Markets: Political Economy of India’s Capital Markets.  He serves as treasurer of the American Institute of Indian Studies.

Monday, December 23, 2013

ನಾಡಿನ ವಿವೇಕದ ಸಂಕೇತ ಡಾ. ಜಿ ಎಸ್ ಶಿವರುದ್ರಪ್ಪ.

ಸಂತಾಪ ಸೂಚನೆ


ಡಾ. ಜಿ ಎಸ್ ಶಿವರುದ್ರಪ್ಪನವರು 20ನೇ ಶತಮಾನದ ಪ್ರಮುಖ ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಚಳುವಳಿಗಳಾದ ನವೋದಯ, ಪ್ರಗತಿಶೀಲ, ನವ್ಯ ಮತ್ತು ಬಂಡಾಯಗಳ ಅತ್ಯುತ್ತಮ  ಅಂಶಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಮೈಗೂಡಿಸಿಕೊಂಡು ಬರೆದ ಮಹತ್ವದ ಲೇಖಕ. ಅವರ ಗದ್ಯ ಮತ್ತು ಪದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ  ನವೋದಯದ ಭಾವುಕತೆ, ಪ್ರಗತಿಶೀಲ ಚಳುವಳಿಯ ಸಾಮಾಜಿಕ ಕಳಕಳಿ, ನವ್ಯದ ಆಕೃತಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆ ಮತ್ತು ಬಂಡಾಯದ ಪ್ರಗತಿಪರ ಚಿಂತನೆಗಳು ತಾನೇ ತಾನಾಗಿ ಮೇಳವಿಸಿತ್ತು. ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ ಅವರ ಗದ್ಯ ಮತ್ತು ಪದ್ಯಗಳ ನಡುವೆ ಅಂಥ ಅಂತರವೇನೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲ ವಯಸ್ಸಿನ ಓದುಗರನ್ನು ಏಕಕಾಲಕ್ಕೆ ಮುಟ್ಟಬಲ್ಲ ಶಕ್ತಿ ಅವರ ಭಾಷೆಗಿತ್ತು.

ಜಿ ಎಸ್ ಎಸ್ ಒಳ್ಳೆಯ ಆಡಳಿತಗಾರನಾಗಿಯೂ ಹೆಸರು ಪಡೆದವರು. ಅವರು ಬೆಂಗಳೂರು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದ ಕನ್ನಡ ವಿಭಾಗವನ್ನು ಕಟ್ಟಿದ ರೀತಿ ಇದಕ್ಕೆ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಉದಾಹರಣೆ. ನಾಡಿನ ಪ್ರತಿಭಾವಂತರನ್ನೆಲ್ಲ ಒಂದೆಡೆ ಸೇರಿಸಿದ ಹಿರಿಮೆ ಅವರದು. ಅವರ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ನಡೆದ ವಿಚಾರ ಸಂಕಿರಣಗಳು ನಾಡಿನ ಚಿಂತನಾಕ್ರಮವನ್ನೇ ಬದಲಾಯಿಸಿದುವು.

ಕುವೆಂಪು ಅವರ ವಿಚಾರ ಧಾರೆಗಳಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತರಾಗಿದ್ದ ಅವರು, ತಮ್ಮ ಜೀವಿತಾವಧಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ, ಕೋಮುವಾದ, ಜಾತಿವಾದ, ದಲಿತ ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರ ಮೇಲಿನ ಅನ್ಯಾಯಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಭಟಿಸುತ್ತಲೇ ಬಂದರು. ಯಾರ ಹಂಗಿಗೂ ಒಳಗಾಗದೆ, ತಮ್ಮ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ತಮ್ಮದೇ ಮೃದು ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಅವರು ನಾಡಿನ ವಿವೇಕ ಸದಾ ಜಾಗೃತರಾಗಿರುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು.
20 ನೇ ಶತಮಾನದ ಪ್ರಮುಖ ವೈಚಾರಿಕರೂ, ಲೇಖಕರೂ ಆಗಿದ್ದ ಅವರಿಂದ ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ತಲೆಮಾರು ವಿಶೇಷವಾದ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿದ್ದೇವೆ.

ಅವರ ನಿಧನಕ್ಕೆ ನಾನು ನನ್ನ ತೀವ್ರ ಸಂತಾಪವನ್ನು ಪ್ರಕಟಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.

Wednesday, December 18, 2013

Sahitya Academy award for Dr. CN Ramachandran



Central Sahitya Academy award for Dr. CN Ramachandran  
Dr. C.N. Ramachandran, noted Kannada writer  awarded the Central Sahitya Akademi Award for his book of essays, Akyana-Vyakyana.

 Dr. C. N. Ramachandran was my esteemed colleague at Mangalore University,  has taught English language and literature in various universities in India, Somalia, Saudi Arabia, and the U. S. Primarily a critic-translator, he has published both in English and Kannada. His works in English include: a study of British drama (Shifting Perspectives, 1986), and monographs on Triveni and Shivarama Karanth. Some of his works in Kannada include a novel (Shodha, 1978), Post-colonial discourse (Vasahatottara Chintane, 1998), comparative criticism (Taulanika Sahitya, 1996), and a study of 25 oral epics (Hosa Madiya Mele Chaduranga, 2007). He has translated many works from Kannada to English, the most ambitious being the translation of the Kannada oral epic Male Madeshwara ( 2001). He has presented papers in National and International Conferences held in San Francisco, Tokyo, Turku, Frankfurt, and New Delhi.

His awards include the ‘Karnataka Rajyotsava Award’ (2007), ‘Karnataka Sahitya Akademi Award for lifetime Achievement’ (2001), ‘Katha-award’ for translation (1994), and K K Birla Fellowship (2005). 

Let us congratulate him.  

Sunday, December 8, 2013

Bahurupa book cover

Bahurupa will be released on December 15th at BP Wadia Hall, Basavanagudi, Bangalore at 10.3o AM.

Thursday, December 5, 2013

Na. D'Souza

Noted Kannada Writer Na. D'Souza (Born: June 6, 1937) will be the President of upcoming Kannada Sahithya Sammelana to be held at Madikeri in January 2014. He is one of the most popular and best writer in Kannada, has got several awards in recognition of his contribution to Kannada literature including Karnataka Sahithya and Central Sahithya Academy awards. He was conferred honorary doctorate by the Kuvempu University.

He made valuable contribution of 45 novels and more than 20 short stories including “Swargada Baagilalli Naraka”, “Hosa Kathegalu”, and “Giliye Oh Giliye”. His plays “Devarige Dikku” and “Tabbali Mattu Bhootada Eduru Betala” are quite popular. Besides, he has also contributed significantly to children’s literature.

Congratulations sir!

Saturday, November 23, 2013

Kuvempu award for Malayalam poet K. Sachidanandan



Malayalam poet K. Satchidanandan chosen for the prestigious  Kuvempu Rashtriya Puraskar
Rashtrakavi Kuvempu Prathisthana, Karnataka  has chosen K. Satchidanandan ( 1946)  poet and critic, for the prestigious Kuvempu Rashtriya Puraskar. The award will be presented to the litterateur on the birth anniversary of Jnanpith recipient and writer Kuvempu on December 29, at Kuppalli in Shimoga district. Karnataka Chief Minister Siddaramaiah will present the award.
Considering the contribution of the writer to the field of literature, a three-member selection committee comprising Jnanpith recipient Chandrashekar Kambar, B.A. Vivek Rai and Purushottama Bilimale selected Dr. Satchidanandan unanimously   for the coveted award.
Dr. Satchidanandan has established himself as an academic, editor, translator and playwright. He has 23 collections of poetry, 16 collections of translations of poetry and 21 collections of essays on literature, language and society, besides four plays and three novel narratives.
The writer introduced several internationally renowned poets, including Federico Garcia Lorca, Alexander Block, Pablo Neruda, Bertolt Brecht, Mohmoud Darwish and others to Malayalam readers through his translations. He is one of the pioneers of modern poetry in Malayalam and he was nominated for Noble Prize for Literature in 2011, said Prof. Nagarajaih.
“When the news of his selection for the award was communicated to him, an elated Satchidanandan said that he is happy for getting the award instituted in the name of Kuvempu, a poet for whom he has great regard,” said Prof. Nagarajaiah.
Pratishtana, was founded in 1992. It plans to bring out four DVDs of Ramayana Darshanam — an epic work of Kuvempu, and a photo album, which will have over 1,500 rare selected pictures on the life and works of writer, he said.

Wednesday, November 13, 2013

ಧಾರ್ಮಿಕ ನಂಬಿಕೆ ಮತ್ತು ಮೂಢನಂಬಿಕೆ


ಧಾರ್ಮಿಕ ನಂಬಿಕೆ ಮತ್ತು ಮೂಢನಂಬಿಕೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವುದೆಂದರೆ ಹಗ್ಗದ ಮೇಲೆ ನಡೆದಾಡಿದಂತೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಕಾಯ್ದೆ ರೂಪಿಸುವಾಗಲೂ ತೋಲನವನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವ ಆವಶ್ಯಕತೆಯಿದೆ. ಎಲ್ಲವೂ ನಂಬಿಕೆಗಳಲ್ಲ, ಎಲ್ಲವೂ ಮೂಢನಂಬಿಕೆಗಳೂ ಅಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಇವುಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದು ಸಂಕೀರ್ಣ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಸನ್ನಿವೇಶದೊಳಗಿರುವ ಒಂದು ಸವಾಲು.
ಈಚೆಗೆ ಒಂದಿನ ಬೆಳಗಿನ ಹೊತ್ತು ಕನ್ನಡ ಟಿ. ವಿ. ಚಾನಲ್‌ ಒಂದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಸ್ವಾಮೀಜಿಯೊಬ್ಬ ಅಕರಾಳ ವಿಕರಾಳವಾಗಿ ಕುಳಿತಿದ್ದ. ಆತನಿಗೆ ದೂರವಾಣಿ ಕರೆಯೊಂದು ಬಂತು- "ನನ್ನ ಮಗುವಿಗೆ ಫಿಟ್ಸ್‌ ಬರುತ್ತಿದೆ, ಏನು ಮಾಡಲಿ?' ಆ ಸ್ವಾಮಿಯು ದುರಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ದರ್ಪದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ ಪ್ರಶ್ನೆ ಏನೋ ಕೇಳಿ ಬಿಡ್ತೀರಾ? "ಉತ್ತರವೂ ಹೇಳೆ¤àನೆ, ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ ಮಾಡಬೇಕಾದ್ದು ನಿಮ್ಮ ಕೆಲಸ!' ಎಂದು ಎಚ್ಚರಿಸಿ, ತಮಿಳುನಾಡು ಮತ್ತು ಕರ್ನಾಟಕದ ಒಟ್ಟು ಆರು ದೇವಸ್ಥಾನಗಳಿಂದ ಒಂದು ವಾರದೊಳಗೆ ತೀರ್ಥ ತಂದು ಮಗುವಿಗೆ ಕುಡಿಸಿ, ಅಪಸ್ಮಾರ ಗುಣವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದ. ಇಂಥ ಅಸಂಬದ್ಧ, ಅವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಸಲಹೆ ಸೂಚನೆಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಲೇ ಮೈಯೆಲ್ಲ ಉರಿದು ಹೋಯಿತು. ನನ್ನ ಜಾತಕ ಬರೆದ ಜ್ಯೋತಿಷಿಯೊಬ್ಬ ಅದರಲ್ಲಿ  ಈ ಜಾತಕನಿಗೆ ವಿದ್ಯಾಯೋಗವಿಲ್ಲವು ಎಂದು ಬರೆದದ್ದರಿಂದ ನಾನು ಅನುಭವಿಸಿದ ಕಷ್ಟಗಳೆಲ್ಲ ಕಣ್ಣೆದುರು ಹಾದು ಹೋದುವು. ಈ ಆಘಾತದಿಂದ ಹೊರಬರುವ ಮುನ್ನವೇ ಸ್ವಾಮಿಯೊಬ್ಬನ ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ಕಂಡ ಸಾವಿರಾರು ಟನ್‌ ಚಿನ್ನ ಅಗೆಯಲು ನಮ್ಮ ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ದಂಡು ಉತ್ತರಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ದೌಡಾಯಿಸಿತು. ಎಲ್ಲ ಬಿಟ್ಟ ವಿರಾಗಿಗಳಿಗೆ ಚಿನ್ನದ ಕನಸು ಯಾಕೆ ಬೀಳುತ್ತದೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.

ನಾನು ದೆಹಲಿ ಕರ್ನಾಟಕ ಸಂಘದ ಅಧ್ಯಕ್ಷನಾಗಿದ್ದಾಗ ಒಬ್ಬ ಸ್ವಾಮಿ ಬಂದು- "ನನಗೆ ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ವಸಿಷ್ಠರು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡು, ಮೈಮೇಲೆ ಆವಾಹಿತರಾಗುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ, ಹಾಗಾಗಿ ನಾನೀಗ ವಸಿಷ್ಠರ ಅವತಾರ, ಒಂದು ವಾರ ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರವಚನಕ್ಕೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿ' ಎಂದು ಬಿಟ್ಟ. ನಾನು ನಮ್ರವಾಗಿ, "ನನ್ನ ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರು ಬಂದಿದ್ದರು. ವಸಿಷ್ಠರು ಬಂದರೆ ಸೇರಿಸಬೇಡ ಎಂದಿದ್ದಾರೆ, ಹಾಗಾಗಿ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ' ಎಂದು ಹೇಳಿ ಆತನನ್ನು ಹೇಗೋ ಸಾಗ ಹಾಕಿದೆ. ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಗಮನಿಸಿದಾಗ ದುರದೃಷ್ಟವೋ ಎಂಬಂತೆ, ನಮ್ಮ ಸಮಾಜ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಹೋಗದೆ ಮತ್ತೆ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಚಲಿಸಲು ಆರಂಭವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಭಾಸವಾಗುವುದು ಸಹಜ. 21ನೇ ಶತಮಾನದ ಈ ಆಧುನಿಕ ಕಾಲದಲ್ಲಿಯೂ ನಮ್ಮ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಮೂಢನಂಬಿಕೆಗಳು, ಕಂದಾಚಾರಗಳು ತೀವ್ರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಲೇ ಇರುವುದು ದೇಶದ ಪ್ರಗತಿಗೆ ಮಾರಕವಾಗಿದೆ. ಇಂದು ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ "ಮೌಡ್ಯ'ದ ವ್ಯಾಪಾರ ದೊಡ್ಡ ದಂಧೆಯಾಗಿ ಬೆಳೆದಿದೆ. ಫ‌ಲಜ್ಯೋತಿಷ, ಜಾತಕ, ಶಕುನ, ಕಾಲನಿರ್ಣಯ (ಕಾಲಜಾnನ), ನ್ಯೂಮರಾಲಜಿ, ವಾಸ್ತುಶಾಸ್ತ್ರ, ಪವಾಡ, ಯಕ್ಷಿಣಿ ವಿದ್ಯೆ, ಜಾದುಗಾರಿಕೆ, ಮಾಟಮಂತ್ರ, ಮೋಡಿ-ರಣಮೋಡಿ, ಬಾನಾಮತಿ, ವಶೀಕರಣ, ವಾಮಾಚಾರ ಮುಂತಾದವುಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡವರು ಶ್ರೀಮಂತರಾಗುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅವನ್ನು ನಂಬಿದವರು ಭಿಕಾರಿಗಳಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಬಗೆಯ ಕಡಿವಾಣ ಅಗತ್ಯವೆಂದು ಭಾವಿಸಿರುವ ಕರ್ನಾಟಕ ಸರಕಾರವು ಮೂಢನಂಬಿಕೆಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಇದೀಗ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ಸಜ್ಜಾಗಿದೆ. ಬಾಯಿಗೆ ಬಂದಂತೆ ಗಳಹುವವರನ್ನು ಹದ್ದುಬಸ್ತಿನಲ್ಲಿಡಲು ಕಾನೂನು ರೂಪಿಸಲು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದೆ. ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನದ ವಿಧಿ 51-ಎ(ಹೆಚ್‌)ಗೆ ತಂದ 42ನೇ ತಿದ್ದುಪಡಿಯಲ್ಲಿ ವೈಜ್ಞಾnನಿಕ ಚಿಂತನೆ, ಪ್ರಶ್ನಿಸುವ ಮನೋಭಾವ, ಮಾನವತಾವಾದ ಹಾಗೂ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸುಧಾರಣೆಗಳ ಅಗತ್ಯವನ್ನು ಒತ್ತಿ ಹೇಳಿರುವುದನ್ನು ಗಮನಿಸಿ ಈ ಕ್ರಮವನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳಲು ಆಲೋಚಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
"ಸಮಾನತೆ ಮತ್ತು ವೈಜ್ಞಾnನಿಕ ಮನೋಭಾವಗಳ ಆಶಯವನ್ನಿರಿಸಿಕೊಂಡ ಸಂವಿಧಾನವು ಜಾರಿಗೆ ಬಂದು ಆರೂವರೆ ದಶಕಗಳ ನಂತರವೂ ಮೌಡ್ಯಪಾಲಕ ಸ್ಥಾಪಿತ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕಲಾಗಿಲ್ಲ. ಇದು ಸಮಾನತೆ-ಸೋದರತೆ-ಸಹಬಾಳ್ವೆ ಎಂಬ ಸಂವಿಧಾನಾತ್ಮಕ ಆಶಯಗಳನ್ನು ಕೇವಲ ನೆಪಮಾತ್ರವಾಗಿಸಲು ಮತ್ತೂಂದು ಪ್ರಮುಖ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ' ಎಂದು ಸರಕಾರಕ್ಕೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದ ಪ್ರಸ್ತಾವದಲ್ಲಿ ಚಿಂತಕರು ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಶಿಬಿರ, ನಾಯಕತ್ವ ತರಬೇತಿ, ವಿಚಾರ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕಮ್ಮಟ, ವಿಚಾರ ಸಂಕಿರಣಗಳನ್ನು ಹಮ್ಮಿಕೊಳ್ಳುವ ಹಾಗೂ ವೈಚಾರಿಕ ಅಧ್ಯಯನ ಪ್ರಬಂಧಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸುವ, ವೈಜಾnನಿಕ ಸಂಶೋಧನೆಗಳಿಗೆ ಇಂಬುಕೊಡುವ ಹಲವಾರು ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಲು ತಜ್ಞರು ಸಲಹೆಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಶಾಲಾ ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ, ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ, ಸರ್ಕಾರಿ ಕಛೇರಿಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಅಂಗಗಳಲ್ಲಿ ರೂಢಿಗೆ ತಂದಿರುವ ಮೌಡ್ಯಪೂರಿತ ಧಾರ್ಮಿಕ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸುವ ಕುರಿತೂ ಸರಕಾರಕ್ಕೆ ಸಲಹೆ ನೀಡಲಾಗಿದೆ. ಯಾವುದೇ ಮತಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಮೌಢಾÂಚರಣೆಗಳ ಹಾಗೂ ಜನತೆಯ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಾಮರಸ್ಯವನ್ನು ಕಲಕುವ ಆಚರಣೆಗಳ ನಿಷೇಧ, ಮಡಿ ಮೈಲಿಗೆ ನೆಪದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಸಮುದಾಯವನ್ನು ಹೊರಗಿಡುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುವುದು, ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಲೈಂಗಿಕವಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ಮುಟ್ಟು-ಪ್ರಸವ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳನ್ನು ಊರಹೊರಗಡೆಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸುವುದು, ಮುಂತಾದ ಸಮಾಜ ವಿರೋಧಿ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುವಂತೆ ಸರಕಾರವನ್ನು ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ. ಕರ್ನಾಟಕ ಸಮಾಜದ ಪ್ರಗತಿಯ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಇದೊಂದು ಅಪೂರ್ವ ಹೆಜ್ಜೆ.

ಸಂಕೀರ್ಣ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಸನ್ನಿವೇಶದಲ್ಲಿ...
ಆದರೆ, ಈ ನಿಷೇಧವನ್ನು ಗಡಿಬಿಡಿಯಲ್ಲಿ ಜಾರಿಗೆ ತರಬಾರದು, ಬದಲು ಹಂತ ಹಂತವಾಗಿ ಯೋಚಿಸಿ ಕಾರ್ಯಗತಗೊಳಿಸಬೇಕು. ಮಂಡಲ್‌ ಕಮಿಷನ್‌ ಜಾರಿಗೆ ಬಂದಾಗ, ಸಮಾಜ ವಿದ್ರೋಹಿ ಶಕ್ತಿಗಳು ಅದನ್ನು ಹೇಗೆ ಮಟ್ಟ ಹಾಕಿದವು ಎಂಬುದು ನಮ್ಮ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿರಲಿ. ಈ ಲೇಖನವನ್ನು ಓದುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಹಲವರ ಭಾವನೆಗೆ ನೋವಾಗುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನಾನು ಊಹಿಸಬಲ್ಲೆ. ಇವನ್ನು ಹೇಳದಿದ್ದರೆ, ನನ್ನ ಭಾವನೆಗಳಿಗೆ ನೋವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವ ವಿಶಾಲ ಮನೋಭಾವ ಮೌಡ್ಯ ಬಿತ್ತುವವರಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ. ಏನಿದ್ದರೂ ಅನೇಕ ಬಗೆಯ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂಕೀರ್ಣತೆಗಳ ನಡುವೆ ಬದುಕುವ ನಾವು ಸಾಮಾಜಿಕ ಕ್ಷೊàಭೆಯಾಗದಂತೆ ಈ ನಿಷೇಧವನ್ನು ಅನುಷ್ಠಾನಕ್ಕೆ ತರಬೇಕಾದ್ದು ಅಗತ್ಯ.

ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಬಗೆಬಗೆಯ ಮೂಢನಂಬಿಕೆಗಳ ತವರು ಮನೆಯಾಗಿರುವ ಕರಾವಳಿಯ ತುಳುಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಪರಿಸರದ  ಸಂಕೀರ್ಣತೆಯನ್ನೇ ಗಮನಿಸೋಣ. ಇಲ್ಲಿನ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗೆ ಸುದೀರ್ಘ‌ವಾದಒಂದು ಚರಿತ್ರೆಯಿದೆ, ಹಾಗೆಯೇ ಬಹಳ ಸಂಕೀರ್ಣವಾದ ಒಂದು ವರ್ತಮಾನವೂ ಇದೆ. ಇವೆರಡರ ಹದವಾದ ಮಿಶ್ರಣದಲ್ಲಿ  ತುಳುನಾಡಿನ ನಂಬಿಕೆಗಳು ರೂಪುಗೊಂಡಿವೆ. ಈ ಚರಿತ್ರೆಯ ಜೊತೆಗೆ ತುಳುನಾಡಿನ ಭೌಗೋಳಿಕ ರಚನೆ, ಪ್ರಾಕೃತಿಕ ಸಂಪತ್ತು, ಭೂ-ಶಿಲಾರಚನೆ, ಜಲಸಮೃದ್ಧಿ, ಹವಾಮಾನದ ವೈಪರೀತ್ಯಗಳು ಕೂಡಾ ಅಲ್ಲಿನ ನಂಬಿಕೆಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಿವೆ. ಈ ನಂಬಿಕೆಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸಿ ಬದುಕು ಸಾಗಿಸುತ್ತಿರುವ ವಿವಿಧ ಸಮುದಾಯಗಳೆಲ್ಲ ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ತುಳು ನಂಬಿಕೆಗಳ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಕಾರಣ ತುಳುನಾಡಿನ ನಂಬಿಕೆಗಳಿಗೆ ಅಗಾಧವಾದ ಒಂದು ವ್ಯಾಪಕತೆಯೂ, ವೈವಿಧ್ಯವೂ ಪ್ರಾಪ್ತಿಸಿದೆ. ಇಲ್ಲಿನ ಜನಪ್ರಿಯ ಪ್ರಕಾರಗಳಾದ ಭೂತಾರಾಧನೆ, ಯಕ್ಷಗಾನ, ಕಂಬುಳ, ಕೋಳಿಕಟ್ಟ ಮೊದಲಾದುವುಗಳಲ್ಲಿ ಹುದುಗಿರುವ ಮೂಢನಂಬಿಕೆಗಳ ಲೆಕ್ಕ ಇಟ್ಟವರಿಲ್ಲ. ಸಿರಿ ಜಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರ ಶೋಷಣೆ ಇಲ್ಲವೇ. ಕಾರಣ, ಭೂತಾರಾಧನೆ, ನಾಗಾರಾಧನೆ ಮೊದಲಾದುವುಗಳು ಮೂಢನಂಬಿಕೆಯ ಒಂದು ಭಾಗವೆಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದೂ ಅದನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಲಾಗದ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ನಾವಿದ್ದೇವೆ.

ಚರಿತ್ರೆಯುಗದ ಮುಖ್ಯ ಅನ್ವೇಷಣೆ ಎಂದರೆ "ಕಬ್ಬಿಣ'. ತುಳುವರಲ್ಲಿ ಕಬ್ಬಿಣದ ಬಗೆಗೆ ಅನೇಕ ಬಗೆಯ ನಂಬಿಕೆಗಳಿವೆ. "ಭೂತಾರಾಧನೆಯ ಗುಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾದರೂ ಕಬ್ಬಿಣದ ತುಂಡು ಇರಿಸಬೇಕು' ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆಯು ಲೋಹಯುಗದ ಜನಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಕಡೆ ನಮ್ಮ ಗಮನ ಸೆಳೆಯುತ್ತದೆ. "ಕಾಯಿಸಿದ ಕಬ್ಬಿಣವನ್ನು ನೀರಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿಸಿ, ಆ ನೀರನ್ನು ಮಗುವಿನ ಮೇಲೆ ಹಾಯಿಸಿದರೆ ಮಗುವಿನಲ್ಲಿ ಸೇರಿಕೊಂಡಿದ್ದ ವಿಚ್ಛಿದ್ರಕಾರೀ ಶಕ್ತಿಗಳು ಓಡಿ ಬಿಡುತ್ತವೆ' ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆಯೂ ಬಹಳ ಪ್ರಾಚೀನವಾದದ್ದು. ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಮತ್ತು ದನಗಳಿಗೆ ಖಾಯಿಲೆ ಬಂದರೆ ಕಾಯಿಸಿದ ಕಬ್ಬಿಣದಲ್ಲಿ ಬರೆ ಹಾಕಬೇಕು, ಮುಟ್ಟಿನ ಹೆಂಗಸಿನ ಬಳಿ ಯಲ್ಲಿ ಕಬ್ಬಿಣದ ತುಂಡು ಇರಬೇಕು, ಸೊಂಟದಲ್ಲಿ ಕಬ್ಬಿಣದ ಚೂರು ಇದ್ದರೆ ಭೂತ ಕಾಟ ಇರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬಿತ್ಯಾದಿ ನಂಬಿಕೆಗಳು ಲೋಹ ಯುಗದಷ್ಟು ಪ್ರಾಚೀನ ವಾದುವುಗಳು. ನಾಗರೀಕತೆ ಬೆಳೆದಂತೆ ಹುತ್ತ, ಕಲ್ಲು, ಮರ, ಕಬ್ಬಿಣಗಳ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಮಾಡ, ಗುಡಿ, ಗುಂಡ, ಗೋಪುರ, ಚಿನ್ನ ಕಾಣಿಸಿಕೊಡವು. ಹೂವು, ತೆಂಗಿನಗರಿ ಹಾಳೆ ಮತ್ತಿತರ ಜಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಚಿನ್ನ, ಬೆಳ್ಳಿ, ಕಂಚುಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡವು. ಇಷ್ಟಿದ್ದರೂ ಅವುಗಳ ಕುರಿತಾದ ನಂಬಿಕೆಗಳೇನೂ ಬದಲಾಗಲಿಲ್ಲ.

ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ವಿವಿಧ ಸಮುದಾಯಗಳು ಒಟ್ಟಿಗೇ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದು, ಪರಸ್ಪರ ಭಿನ್ನ ಭಿನ್ನ ನಂಬಿಕೆಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿಕೊಂಡಿವೆ. ಇವು ತುಂಬ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿದ್ದು ನಾವಿದನ್ನು ಬಹಳ ಜಾಗರೂಕತೆಯಿಂದ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡು ಮುಂದಡಿ ಇಡಬೇಕಾಗಿದೆ.

ನಮ್ಮ ನಂಬಿಕೆ-ಮೂಢನಂಬಿಕೆಗಳು ಕೂಡಾ ಕನ್ನಡ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗೆ ಬದ್ಧವಾಗಿದ್ದು ಅವನ್ನು ರೂಪಿಸುವ, ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಹಾಗೂ ಮುನ್ನಡೆಸುವ ಶಕ್ತಿಗಳಾಗಿ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿವೆ. ಇವುಗಳ ನಿಷೇಧ ಸಾಮಾಜಿಕ ಕ್ಷೊàಭೆಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಾರದು. ರಾಜ್ಯದ ಸಾಮಾಜಿಕ, ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯು ಮೂಢನಂಬಿಕೆಗಳನ್ನು ಶಿಥಿಲಗೊಳಿಸುತ್ತಲೇ ಹೋಗುತ್ತಿರಬೇಕು. ಏನೇ ಇರಲಿ, ಹೊಸ ಹೆಜ್ಜೆ ಇರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅಡಿ ತಪ್ಪದಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ್ದು ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಕರ್ತವ್ಯ.
Published in Udayavani daily

Monday, September 16, 2013

New Art Gallery at Delhi Karnataka Sangha

New Art Gallery at Delhi Karnataka Sangha to be Opened for Artists

New Delhi, Sept. 15, 2013: The Delhi art circle is going to get a more sophisticated and prominently located art gallery at the premises of Delhi Karnataka Sangha (DKS) in Sector 12, R.K. Puram near Moti Bagh flyover.

With a carpet area of 700 square feet, this art gallery will be used for production, exhibition and dissemination of artworks and ideas as well as the site for interactions, workshops and other experimental modes of cultural production. DKS Art Gallery will be a place to experiment and to try new art techniques.

Main features of DKS Art Gallery

The art Gallery built at the Delhi Karnataka Sangha (DKS) cultural complex is safe and secure with 24 hour security arrangements.  It is prominent visibility being built on Rao Tularam Marg, which is actually an airport road that will attract the eye of the viewer. The DKS Art Gallery will be in walking distance from Moti Bagh metro station. The exhibition hoardings might be caught by thousands of travelers daily. The Gallery was built in good taste with carpet and panels were arranged as per the advice of leading artists. 

Thursday, September 5, 2013

Perla Krishna Bhat is no more

One of the best Sanskrit scholar and noted Yakshagana Talamaddale ‘arthadhaari’ Perla Krishna Bhat died in Perla, Kasaragod district of Kerala on September 2, 2013. He was 91. Yakshagana lost another star. He
had played the roles of Krishna, Rama, Athikaya, Angada, Vibheeshana, Brihannale, etc. He had also authored several works in Kannada and Sanskrit, Kiratharjuniya(Translation), Paaaduka Pradana(play), Thalamaddale(play), Bhagawan Parashurama (Translation), Bhagavan Buddha (Biography), Mahabharatha Upaakhyanagalu (Collection of stories), Madhuru Shri Siddhivinayaka Suprabhatham (Sanskrit) Manjunatheshwara Suprabhatham (Sanskrit), Rigvedeeya Nityakarma Vidhi (Sanskrit - Kannada) to name a few. Some of these have been included as the text books in Kerala Government school syllabus.

Sunday, September 1, 2013

Bahaddur Baz Khan ans Rani Rupmati hunting at night, Painting from 1760
Rani Rupmati and Baz Khan, a pinting from 18th century

Sunday, June 23, 2013

On Dinesh Amin Mattu

Tulu Language and 8th schedule

On Arebhashe

Include Tulu in the 8th Schedule

Varanasi : The dark city

Kamala Devi Chattopadhyaya

25 paisa and Yakshagana

Empowering minor languages

on Regional parties

ರೋಗಿಯ ಆತ್ಮಕತೆ

ರೋಗಿಯ ಆತ್ಮಕತೆ
-ಬೊಳುವಾರು
http://10thyearmagazine.vbepaper.com/annual/Home.aspx 

On KaLasha

Hindi Yakshagana

Friday, June 14, 2013


AIIS-IIC Lecture series-20

A talk on
Notes on a Scandal:
Writing Women's Film History against an Absent Archive

by
Debashree Mukherjee
Tisch School of the Arts, New York University

Prof. Philip Lutgendorf
AIIS President and
Professor of Hindi and Modern Indian Studies,
University of Iowa

Has kindly agreed to chair the talk

Monday, July 1, 2013 at 6.30 PM
India International Center ( IIC) Conference Hall-1

You are cordially invited

Thursday, February 21, 2013

All are Cordially Invited to 
Delhi Tulu Siri
International Tulu Conference

organised by Delhi Tulu Siri in association with
Kannada & Culture Department, Government of Karnataka
Karnataka Tulu Sahitya Academy, Mangalore
and Tulu and Kannada Organisations in New Delhi

on 
Sunday the 24th February 2013
from 10.00 a.m. to 8.00 p.m.

Venue:
Delhi Kannada School, Lodhi Estate
New Delhi
(nearest Metro Station: Khan Market)

Inaugural Ceremony
Special Lecture
Light Music by Shashidhar Kote
Chitra Lahiri - Programme by Film Celebrities
Tulunada Vaibhava - Dance Drama 
Yakshagana


Demand  for inclusion of Tulu Language in the 
eighth schedule of the Indian Constitution
The demand for inclusion of Tulu, an important language of the Dravidian linguistic family spoken by the people in the state of Karnataka and also in the northern part of Kerala, is gathering momentum, with Members of Parliament from Karnataka, and leading political and literary persons from the State and abroad announcing their intention to gather in the national capital next Sunday (February) to articulate their demand.
Though primarily the native land of Tulu speakers was the western coast of Karnataka and northern part of Kerala, Tulu is also spoken outside the state of Karnataka, such as Maharashtra, Tamilnadu, Andhra Pradesh and also in Delhi. The Metropolitan cities like Bangalore, Mumbai, Chennai, Hyderabad and Delhi have a large number of Tulu population  settled there since many decades.
Tulu diaspora outside India are known by the active role  played  by Tulu people in countries like United Arab Emirates, Middle Eastern Countries, United Kingdom, United States of America, Singapore, Australia and some other European countries. It is estimated that the total population of Tulu speakers within India and abroad amounts to one crore.
Tulu is one of the ancient languages of India and it is one of the five  major Dravidian languages of South India. M.S. Andronov, the Russian Linguist, states that ‘Tulu has emerged as an independent language from the Proto-Dravidian family, 2000 years back.’ (M.S.Andronov: Dravidian Languages, 1970.) Robert Caldwell, another Linguist had clearly stated, ‘Tulu is one of the most highly developed languages of  Dravidian family of languages and has an equal place among the languages like Tamil, Malayalam, Telugu and Kannada’. (Robert Caldwell,
Comparative Grammar of Dravidian Languages, 1856.)  Dr. P.S. Subrahmanyam, Professor of Linguistics, Annamalai University, Tamilnadu has shown Tulu as the first offshoot of Proto-South Dravidian Language Family, about 2800 years back (Position of Tulu in Dravidian, Indian Linguistics; 1968).
 On the basis of excavations, the archaeologists observed that Tulu speaking area was inhabited by the people of old stone age (about 25000 B.C.). The tools of old stone age were also discovered in this region. The axes of new stone age (of 12000 B.C.) were also discovered in this region. Similarly copper age, bronze age and iron age tools were also discovered.
Tulu speaking people were mentioned in Tamil Sangam Literature of 2nd century A.D. A Greek drama of 2nd century A.D. also records some Tulu words spoken at that time  in coastal Karnataka. The language, Tulu is spoken by people belonging to different religions, castes and tribes. Hindus, Jains, Muslims and Christians use Tulu language in their communication in west coast region of Karnataka. This language is considered as a binding force and also a symbol of communal harmony by different religious groups and sects in Karnataka.
Tulu has its own independent script. The first manuscript in Tulu script is ‘Tulu Mahabharata’ of 14th century AD. Tulu classical epics in Tulu script like Tulu Bhagavata, Kaveri, Devi Mahatme were written in 16th and 17th centuries. There are thousands of palm leaf manuscripts written in Tulu script which are preserved in archives, in universities and research institutions in Karnataka.
Tulu has a rich heritage of oral traditions. Different genres of Tulu folklore, namely ,  oral epics, prose narratives, proverbs, riddles, customs and rituals, performances, festivals, theatres and such other forms exist since thousands of years. This rich oral tradition of Tulu culture has been documented and studied by scholars from various countries like USA, Finland, Germany, France, Japan, UK, and Italy.  Linguists and folklorists from various countries had conducted research projects on Tulu folklore.
Tulu language and culture have been included in academic programmes in universities and research institutions within India and abroad. Many Indian universities  including Mangalore, Mysore, Hampi,   Kannur,  Calicut,  Kerala,  Madras,  Madurai,  Annamalai,  Central University Hyderabad,  Osmania University,  Dravidian University, Delhi University, Mumbai and  Poona are doing research on the various aspects of Tulu Language and culture.
 Universities abroad,  including the  California State University, Hayard and Wisconsin University in USA, Turku University, and Kalevala Institute in  Finland; Heidelberg University, Tubingen University, and Wurzburg University in  Germany; Waseda University in  Japan have also been conducting research on Tulu.
Publication of Tulu books started in 1830 by German missionaries in Karnataka. They were instrumental in bringing  out standard reference books for Tulu like grammar,  dictionary, text books, translations, compilation of folklore. More than 500 Tulu  books were published during 1830-1930. Tulu is recognized as having a modern scientific lexicon which is somewhat rare for a  language like Tulu.
Tulu-Kannada-English Lexicon (Vol. 1-6 Chief Editor Dr. U.P.Upadhyaya, 1988-1997) has got international recognition as an unique work incorporating different dimensions of a language like classical literature, modern literature, spoken dialect and folklore.
From 20th century onwards, Tulu has been used as a  medium for writings both in creative and research fields. For the last hundred years, about two thousand Tulu books have been  published in various areas like literature, history, linguistics, folklore, translation, culture, art and architecture. Tulu literature has to its credit all major genres of modern literature like poetry, epic, short story, novel, drama, criticism and prose.
Mangalore University in Karnataka recognized Tulu for its academic programmes  at  Masters level as early as 1976, which was followed by other universities in India and abroad. Many American and European Universities have recognized Tulu as one of the 17 important Indian languages in their bulletin  of GRE and TOEFEL examinations. 
Tulu songs have been broadcast by Ceylon (Srilanka) Radio from 1970 onwards. All India Radio Mangalore has been broadcasting programmes in Tulu since 1976. Doordarshan channels Bangalore and Delhi are telecasting programmes and serials in Tulu. There are a number of Tulu channels which are exclusively devoted for telecasting Tulu programmes. Tulu magazines have been published from 1970 onwards. Even Kannada news papers devote columns for Tulu writings.
The Government of Karnataka has established Tulu Sahitya Academy in 1994. The Tulu Academy has been instrumental for the development of Tulu language and literature in modern times. The Government of Kerala has also established a Tulu academy in 2007. This is a rare example of two neighboring states, Karnataka and Kerala,  establishing academies for the development of Tulu.
 Central Sahitya AcademyNew Delhi has shown a rare gesture, in recognizing Tulu in the  form of instituting Bhasha Samman award. Two eminent Tulu writers Mandara Keshava Bhat and Kedambadi Jattappa Rai, have been honored with Bhasha samman by Sahitya Academy New Delhi in 1996.
Tulu is very rich in traditional folk theatre, like Yakshagana. More than 40 troupes of Yakshagana perform throughout the year in different places and cater to the needs of lakhs of people with rich heritage of Tulu language and culture. Tulu is also popular in modern theatre. Tulu drama theatres draw large audience and such theatrical troupes travel across the globe attracting Tulu people in large numbers.
Tulu Films had their beginning in 1970 and till today more than 50 Tulu films have been  produced and released. Some of the Tulu films like ‘Sudda’ and ‘Gaggara’ have bagged national awards. The film ‘Sudda’ has won an international award .
Tulu people have been active in the freedom struggle of India. Queen Abbakka, a Tuluva woman of 16th century AD was the first freedom fighter against  Portuguese rule. There were thousands of freedom fighters from Tulu region, influenced by Mahatma Gandhi,  who had visited Tuluva  region.
 Many freedom fighters from Tuluva region served the nation after independence in different capacities like ministers in the Government of India and speakers in the Parliament and also ministers in the erstwhile Mysore state. Tulu speakers have contributed for the development of the country in a big way, in fields like education, literature, arts, science, law, politics, sports, banking, industry and commerce.
Tulu people desire that their contribution to the struggle for Indian Independence , the progress of  Karnataka state and India should be recognized  by including their  mother tongue Tulu in the Eight Schedule of the Constitution. .
Currently a total of 22 languages are listed in the Eighth Schedule of the constitution; 18 of them are northern Indian languages and just four are from southern  India. The demand has been made earlier and , the last one being in 2003 in New Delhi when a resolution was passed and handed over to then Prime Minister Atal Behari Vajpayee. The demand was sidelined as Tulu was not the official language of a separate State.  But since then the Constitution has been amended and   Dogri, Bodo, Santhali and Maithili have been included in the Eighth Schedule.  Tuluvas have  been patient so far, hoping that they will receive justice which is their rightful due